Wigierski Park Narodowy to jeden z największych parków narodowych w całej Polsce. Powstał w 1989 roku i zajmuje obszar ponad 15 tysięcy hektarów. Większość całego parku stanowią lasy, na drugim miejscu są zbiorniki wodne, a następnie grunty rolnicze. Ze względu na różnorodność krajobrazu i liczne szlaki oferujące możliwość odbywania pieszych i rowerowych wycieczek, w sezonie wiosennym i letnim w parku pojawiają się turyści z różnych części Polski.
Co warto wiedzieć o Wigierskim Parku Narodowym? Poniżej znajdują się wybrane ciekawostki na jego temat.
1. Wigierski Park Narodowy położony jest na północnym brzegu Puszczy Augustowskiej. Panują tutaj najsurowsze warunki klimatyczne w całej nizinnej części Polski, a to dlatego, że obszar ten znajduje się pod wpływem bloku kontynentalnego Eurazji. Zima trwa tutaj od listopada do kwietnia.
2. Wysoką wartość przyrodniczą Wigierski Park Narodowy zawdzięcza jeziorom, które powstały tutaj wskutek topnienia lodowców. Znajdują się tutaj aż czterdzieści dwa jeziora, które cechują się różnymi kształtami, wymiarami i głębokością. Łączna powierzchnia jezior na terenie parku wynosi ponad dwadzieścia osiem kilometrów kwadratowych.
3. Największym, najgłębszym oraz najpiękniejszym jeziorem na terenie parku jest jezioro Wigry. Powstało po ostatnim zlodowaceniu około 14 tysięcy lat przed naszą erą. Ma powierzchnią ponad 2100 hektarów oraz maksymalną głębokość opiewającą na 74 metry.
4. Jezioro Wigry cieszyło się ogromną popularnością już setki lat temu. Według oficjalnych przekazów polował tutaj sam Władysław Jagiełło, czyli pierwszy władca z dynastii Jagiellonów. Również to jezioro przepłynął Władysław IV Waza, który w pierwszej połowie XVII wieku strzelał tutaj do łosi, jeleni i niedźwiedzi.
Na Półwyspie Klasztornym znajduje się zabytkowy klasztor byłego zakonu kamedułów, który w 1999 roku na dłużej odwiedził papież Jan Paweł II.
5. Cały Wigierski Park Narodowy został włączony do europejskiej sieci obszarów chronionych Natura 2000. Stało się tak dlatego, że niezwykłe warunki naturalne pozwalają na to, aby miejsce to było domem dla wielu roślin i zwierząt, które występują coraz rzadziej w skali całego kontynentu.
6. Na terenie parku żyje ponad pięćdziesiąt dzikich ssaków lądowych. Można tutaj spotkać lisy, jenoty i kuny leśne, a także wilki, łosie, jelenie, dziki i sarny. W związku z dużą ilością zbiorników wodnych urzędują tutaj również bobry, które kopią wejścia do swoich norek pod poziomem wody, dlatego trudno je spotkać, ale z pewnością można natknąć się na ślady ich “budowlanej” działalności.
7. Najliczniej reprezentowaną grupą kręgowców na terenie Wigierskiego Parku Narodowego są ptaki. Obszar ten jest domem dla ponad dwustu gatunków, przez co stanowi również raj dla ornitologów.
Występują tutaj między innymi bieliki, łabędzie, czaple, dzięcioły, sowy, rudziki, śpiewaki i bociany.
8. Na terenie parku żyje dwanaście spośród osiemnastu występujących w Polsce płazów, takich jak kumak nizinny, traszka zwyczajna, grzebiuszka czy ropucha szara.
Do gadów, na które można się tutaj natknąć, należą padalec zwyczajny, zaskroniec czy niezwykle rzadka żmija zygzakowata.
9. Ekosystemy wodne na terenie jezior wigierskich pozwalają na rozwój wielu gatunków ryb. W wodach żyje ponad trzydzieści gatunków ryb słodkowodnych, takich jak strzebla potokowa, piskorz czy sielawa.
Znajdują się tutaj świetne łowiska wędkarskie, doceniane przez amatorów wędkarstwa z całego kraju.
10. Roślinność występująca na terenie Wigierskiego Parku Narodowego znacznie różni się od flory innych terenów nizinnych w Polsce. Ponad osiemdziesiąt gatunków roślin objęto tutaj ścisłą ochroną, ponieważ są albo niezwykle rzadkie, albo niemal wymierające.
Wprawne oko zauważy tutaj przylaszczkę pospolitą, lilię złotogłów, turzycę bagienną czy stoplamka krwistego.
11. Różnorodność przyrodnicza całego obszaru sprzyja wyrastaniu grzybów, z których część jest niezwykle rzadka w tej części Europy. Tradycyjne grzybobranie może tutaj obejmować zbieranie takich grzybów, jak maślaki czy kurki. Ale w parku rosną również kisielnica dwubarwna czy talerzyk szkarłatny, które są bardzo rzadko spotykane.
12. Stałe tereny podmokłe, czyli torfowiska, stanowią istotny element Wigierskiego Parku Narodowego. Znajdują się tutaj rośliny, którym udało się przetrwać okresy zlodowaceń, takie jak wełnianka alpejska czy brzoza niska.
Torfowiska to również miejsce, w których świetnie czują się żurawie, motyle, ważki i inne owady.
13. Na terenie Wigierskiego Parku Narodowego przeprowadzono badania archeologiczne. Na ich podstawie dowiedziono, że ludzi przebywali tutaj już dwanaście tysięcy lat temu. Archeolodzy znaleźli narzędzia krzemienne, a także ślady kolejnych kultur.
Dziś park zachwyca również tradycyjnym budownictwem ludowym, w którym wykorzystywano drewno, kamienie i glinę.
14. Już w latach dwudziestych XX wieku usiłowano objąć ochroną rejon Wigier. Projekt powstania w tym miejscu rezerwatu został stworzony trzy lata po zakończeniu pierwszej wojny światowej. Rzeczywiste działania mające na celu ochronę tego obszaru podjęto jednak dopiero w latach pięćdziesiątych.
15. Przed drugą wojną światową na terenie parku znajdowała się Stacja Hydrobiologiczna. Jej badania spowodowały, że Jezioro Wigierskie stało się popularne na całym świecie w branży hydrobiologicznej. Stacja uległa zniszczeniu podczas drugiej wojny światowej i nigdy jej nie odbudowano.