Choroszcz, niewielka miejscowość położona na przedmieściach Białegostoku. Typowe dla Podlasia miasteczko w obrębie którego przez wieki po sąsiedzku żyli przedstawiciele różnych narodowości i różnych wyznań. Przez długie lata dominująca była tu ludność pochodzenia żydowskiego, następnie potomkowie Litwinów, Białorusinów. Dzisiaj przedstawimy najciekawsze atrakcje turystyczne w Choroszczy.
Pochodzeniem polskim także mogła pochwalić znaczna część mieszkańców. Taka mieszanka narodowościowa, posiadająca własną religię i kulturę wywarła spory wpływ na rozwój miasta i na jego charakter.
Co warto zobaczyć w Choroszczy?
Miłośnicy budowli sakralnych znajdą tutaj kilka budowli związanych z różnymi wyznaniami do których należą:
– Zespół klasztorny dominikanów z budowlami pochodzącymi z różnych wieków
– Cerkiew prawosławna z XIX wieku
– Zespół pałacowy Branickich, w którym obecnie znajduje swoją siedzibę Muzeum Wnętrz Pałacowych
– Zespół Fabryki Sukna, obecnie w jego wnętrzach znajduje się szpital psychiatryczny
– Zabudowa rynku z kamieniczkami mającymi swój rodowód w XIX wieku
Małe miasteczko wchodzące w skład aglomeracji białostockiej warte jest zatrzymania się i zapoznania z jego historią dającą możliwość poczucia klimatu podlaskich miasteczek.
Historia Choroszczy
Pierwsze wzmianki o tym miejscu pochodzą z czasów nowożytnych. Począwszy od X stulecia w okolicznych lasach istniało wiele osad zamieszkałych przez ludność żyjącą z lasu. Tubylcy parali się głównie bartnictwem, smolarstwem, wyrębem lasów. Głównym ich zajęciem było dostarczanie miodu, smoły, drewna, wosku i innych darów pozyskiwanych z lasów.
W XV wieku Choroszcz stał się własnością rodu Chodkiewiczów. Za ich przyczyną osada zaczęła się rozwijać. Chodkiewicze sprowadzili do swojej osady mnichów z niedalekiego Supraśla. Dla potrzeb krzewienia religii w Choroszczy zbudowano cerkiew. W 1507 roku król Zygmunt I Stary nadał osadzie prawa miejskie.
W XVI wieku w Choroszczy zaczęli pojawiać się osadnicy żydowscy. Przybycie na te tereny Żydów w znaczący sposób przyspieszyło rozwój miasta. Choroszcz zaczął odgrywać znaczącą role ze względu na swoje położenie. W miejscu tym krzyżowało się wiele szlaków komunikacyjnych prowadzących do bardziej rozwiniętych miast Podlasia.
W 1709 roku Choroszcz przeszedł w ręce rodu Branickich. Ze względu na swoje położenie i okoliczne warunki przyrodnicze Braniccy postanowili wybudować w mieście swoją letnią rezydencję. Wokół budowanego pałacu zadbano również o wznoszenie innych budowli. W mieście wybudowano nowy murowany kościół z zbudowaniami klasztornymi dla dominikanów. Kolejnym budynkiem był szpital i cerkiew unicka.
Po III rozbiorze Polski Choroszcz na parę lat dostał się w ręce pruskie by ostatecznie po wojnach napoleońskich znaleźć się w granicach Rosji. Panowanie rosyjskie to bardzo burzliwy czas polskich powstań narodowych. W wyniku nałożonych przez cara restrykcji zlikwidowano Zakon Dominikanów a ich dobra przejęła nowa carska władza.
W latach rosyjskiej administracji zaborczej w mieście powstała fabryka sukna, produkująca również koce i kapelusze. W tamtych czasach wyroby pochodzące z fabryki cieszyły się bardzo dużym uznaniem. Fabryka zakończyła swoją działalność po I wojnie, a w latach 30, XX wieku w jej murach urządzono duży szpital psychiatryczny.