Tuż nad jeziorem Gardno, obok miejscowości Smołdzino, znajduje się wzgórze morenowe Rowokół, stanowiące naturalny punkt widokowy.
W krajobrazie kaszubskim Rowokół wyróżnia się jako łagodne wzniesienie, które nieco przypomina od dawna nieaktywny wulkan. Dopiero kiedy podejdziemy do niego bliżej, zauważymy, że wzniesienie to porośnięte jest jodłami i bukami, które pamiętają jeszcze zamierzchłe czasy. Poza niesamowitą przyrodą, która zdaje się kumulować na tym jednym wzniesieniu, Rowokół jest również znany z wielu regionalnych podań, legend i mitów. Była to bowiem święta góra Słowińców.
Wzgórze ma sto piętnaście metrów wysokości, a o świecie, kiedy spowija jest gęsta mgła, wygląda jak scenografia z mrocznego filmu epoki wiktoriańskiej. Całą powierzchnię góry pokrywa las, który jest jednocześnie rezerwatem przyrody o tej samej nazwie. Rowokół jest znakiem rozpoznawczym Słowińskiego Parku Narodowego, który ciągnie się szerokim, nadmorskim pasem. Szlaki dla pieszych poprowadzono tutaj przez tereny, na których z łatwością można zauważyć ślady obecności mieszkańców okolicy. Można tutaj na przykład przyjrzeć się śladom jeleni, a także zobaczyć grube pnie ze śladami, które zostawiły na nich pracowite bobry.
Historia wzniesienia sięga jeszcze czasów pogańskich, kiedy w dziewiętym wieku oddawano tutaj cześć bóstwu ognia, Swarożycowi. Dopiero ponad sto lat później Mieszko I przyjął chrzest, a jego później jego syn, Bolesław Chrobry, na dobre zajął się chrystianizacją Polski. W dziewiątym wieku jednak Słowińcy podpalali tutaj wielkie paleniska ofiarne, a po latach archeolodzy odkryli tutaj szczątki zwierząt, które oddano bogu w ofierze.
W połowie średniowiecza, na przełomie dwunastego i trzynastego wieku, na szczycie wzniesienia powstała kaplica św. Mikołaja, którą Mściwoj II przekazał słupskim zakonnikom. Po upływie dwustu lat kapliczka była już Sanktuarium Maryjnym i jednocześnie jedną z trzech stacji dla pątników. W okresie reformacji kościoła cała budowla została rozebrana, a jej części posłużyły później do budowy kościoła w Smołdzinie.
Z racji swojego kształty Rowokół przez stulecia był punktem orientacyjnym na Kaszubach. Nie jest może szczytem rodem z Himalajów, ale jest bardzo dobrze widoczny zarówno z morza, jak i z lądu, dlatego ułatwiał ludziom orientowanie się w tym terenie. W nocy był widoczny dzięki płonącym na nim ogniskom, a z kolei w ciągu dnia unosił się nad nim słup czarnego dymu, również widoczny z bardzo daleka. Dopiero pod koniec XIX wieku w Czołpinie wybudowano latarnię morską, która zaczęła spełniać te funkcje. W dzisiejszych czasach na szczycie wzniesienia znajduje się wieża widokowa, z której można podziwiać przepiękne okolice, rozmyślając o dawnych czasach i wszystkich parach oczu, które szukały Rowokołu, aby dzięki niemu znaleźć właściwą drogę.
Legendy dotyczące wzniesienia do dziś rozpalają wyobraźnię ludzi. Niektórzy wierzą, że w jego wnętrzu ukryty jest skarb piratów, Bandemerów, którzy wyruszali na swe grabieże z portu w Rowach. Niewielka kotlina tuż pod szczytem ma wyznaczać trasę do skarbu, jednak rzekomo chroni jej sam Szatan. W niedzielne poranki, kiedy odbywają się nabożeństwa, wzgórze spowija mgła, co oznacza, że diabeł rozpoczyna swoje harce.
Inna legenda mówi o tym, że wzgórze było kryjówką bandy rozbójników, którzy za czasów księcia Raciborza okradali podróżnych i kupców. Kiedy książę wyzbył się swojego bogactwa, postanowił ukrucić ten proceder i odzyskać część majątku, jednak herszt bandy nie zdradził mu dokładnie, w którym miejscu ukryto skarby. Wiadomo jednak, że znajduje się on pod głazem w miejscu, które stanowi niebezpieczną dla życia pułapkę.
W okolicach Rowokołu znajduje się sporo uroczych miejscowości, które mają sporo do zaoferowania turystom. W Smołdzinie znajdziemy kościół z siedemnastego wieku, a także elektrownię wodną. We wsi kluki znajdziemy Muzeum Wsi Słowińskiej, pełne starych chałup i zagród, a czołpińska latarnia morska zaprasza turystów do środka, skąd można podziwiać spektakularne widoki.
admin
