Mińsk Mazowiecki Atrakcje 🗺️ Co warto zobaczyć ?

Mińsk Mazowiecki – miasto w w województwie mazowieckim, które oddalone jest od Warszawy od 45 kilometrów. Należy do aglomeracji warszawskiej. Jedynym ciekiem wodnym w mieście jest struga Srebrna, prawostronny dopływ Mieni. Mińsk Mazowiecki zajmuje powierzchnię 13,18 km2, a zamieszkiwany jest przez ponad 40 tys. osób.

Najlepsze Atrakcje w Mińsku Mazowieckim

1. Muzeum Ziemi Mińskiej – mieści się w willi hrabiny Łubieńskiej, budynku wybudowanym pod koniec lat 30. XX w. Wystawy stałe obejmują pamiątki związane z Mińską OSP, eksponaty związane z rzeźbiarzem Louisem Długoszem, a także odtworzony zakład zegarmistrzowsko-optyczno-jubilerski Lucjana i Władysława Dąbrowskich. Ponadto bezpłatnie można zwiedzić wystawę „Jak żyli nauczyciele w II Rzeczypospolitej?”.
2. Muzeum VII Pułku Ułanów Lubelskich – mieści się w willi Jana Huberta i stanowi oddział Muzeum Ziemi Mińskiej. Gromadzi eksponaty związane z tą elitarną jednostką kawalerii, która stacjonowała w Mińsku Mazowieckim w latach 1921-1939. Ekspozycja mieści się w 5 salach. Każda z nich dotyczy pewnego okresu charakterystycznego dla życia jednostki.
3. Pałac i Park Dernałowiczów – w pałacu mieści się obecnie siedziba Miejskiego Domu Kultury. Mieszczą się tu wystawy obejmujące pokój Dernałowiczów, salonik prezydencki poświęcony gen. Karlowi Gustawowi Mannerheimowi, mieszkanie Himilsbachów oraz pokój Piotra Skrzyneckiego z Piwnicy pod Baranami. Przez park przepływa Srebrna, na której utworzono stawy. Stanowi on popularne miejsce odpoczynku i rekreacji.
4. Aquapark Miejski – obejmuje basen pływacki, rekreacyjny oraz do nauki pływania. Wśród atrakcji znajdują się podwodne gejzery, sztuczna rzeka, masażery, 73-metrowa zjeżdżalnia ślimakowa oraz wanna do hydromasażu. Na terenie obiektu funkcjonują ponadto sauny oraz okresowo działa kryte lodowisko.
5. Kościół pw. Narodzenia NMP – został wybudowany w XVI w. przez Mińskich, potomków Janusza z Gościańczyc. Pod koniec XVI w. świątynia spłonęła w pożarze miasta, jednak w XVII w. została odbudowana. Wewnątrz na uwagę zasługuje barokowy krucyfiks w ołtarzu głównym, wyrzeźbiony w 1629 r. przez Jana Zamojskiego oraz chrzcielnica, kropielnica i mosiężne żyrandole z XVIII w. W prawym bocznym ołtarzu znajduje się wizerunek Matki Boskiej Anielskiej, zwanej Matką Boską Mińską oraz Panią Hallera. Został on namalowany przez Jana Czesława Moniuszkę, syna Stanisława Moniuszki. Przed wizerunkiem 12 sierpnia 1920 r. generał Haller modlił się o zwycięstwo armii polskiej w wojnie polsko-bolszewickiej.
6. Coolturalna Ścieżka – gra polegająca na zwiedzaniu wskazanych miejsc i odpowiadaniu na pytania zamieszczone na ulotce „Coolturalna ścieżka po Mińsku Mazowieckim”. Za udzielenie poprawnych odpowiedzi przewidziana jest nagroda niespodzianka do odebrania w wyznaczonych punktach. Uczestnictwo pozwala na poznanie historii miasta i osób z nim związanych. Ulotkę można pobrać ze strony miasta Mińsk Mazowiecki. Dostępna jest również w wersji na smartfony.
7. Najstarsza sosna w Polsce – znajduje się w lesie na południowych krańcach Mińska Mazowieckiego. Ma 360 cm obwodu i 22 m wysokości. Od 2016 r. nosi imię Wszebora. Do sony, będącej pomnikiem przyrody, prowadzi ścieżka spacerowa. Na jej trasie znajdują się tablice informacyjne z przyrodniczymi ciekawostkami.
8. Wydmy śródlądowe – obejmują wydmy w Górach Chobockich oraz te zlokalizowane w pobliżu Kątów Goździejewskich i Poręb. Powstały w wyniku działalności wiatru. Cały obszar wydm obejmuje ok. 40 ha. Najwyższe z nich osiągają ok. 10 m wysokości względnej. W Górach Chobockich na uwagę zasługuje punkt widokowy na wydmie z wysoką ławeczka, na której nawet osoby słusznego wzrotsu nie dosięgają nogami do podłoża. Kolejnym punktem widokowym jest Góra Saneczkowa, zwana także Białą Górą. Porośnięta jest w części szczudłowatymi sosnami.
9. Torfowisko Goździkowe Bagno – znajduje się ok. 24 km od Mińska Mazowieckiego, w pobliżu Celestynowa. Przez teren torfowiska prowadzi ścieżka edukacyjna z drewnianą kładką, a po drodze można zobaczyć takie rośliny jak rosiczkę okrągłolistną, mech torfowiec, wełniankę pochwowatą, żurawinę błotną, bagno zwyczajne czy borówkę bagienną. Po jej przejściu można kontynuować wędrówkę np. w stronę wydmy śródlądowej i ścieżki zdrowia. W pobliżu torfowiska znajduje się Centrum Edukacji Leśnej z wystawami przyrodniczymi.

Mińsk Mazowiecki – Krótko historycznie

Mińsk jako osada targowa istniał już w XIV w. Akt lokacyjny nadał w 1421 r. książę mazowiecki Janusz I. Zezwalał on rycerzowi Janowi z Gościeńczyc, właścicielowi osady Mińsk, na założenie gminy miejskiej. W kolejnych wiekach miasto rozwijało się, stając się jednym z bardziej istotnych ośrodków lokalnych ziemi czerskiej. Właściciele miasta przyjęli nazwisko Mińscy, a ich ród zyskiwał na znaczeniu. Na początku XVII w. Stanisław Miński został podkanclerzym koronnym króla Zygmunta III Wazy.

W 1526 r. po śmierci dwóch ostatnich książąt mazowieckich, król Zygmunt Stary włączył Mińsk do Korony. W 1549 r. na prawym brzegu Srebrnej powstało miasto Sendomierz, jednak zostało ono z czasem wchłonięte przez Mińsk. Od II poł. XVII w. zaczął się upadek Mińska, a samo miasto często zmieniało właścicieli. W 1795 r. miasto na krótko znalazło się pod zaborem austriackim, następnie od 1809 r. w Księstwie Warszawskim i od 1815 r. w Królestwie Polskim pod zaborem rosyjskim.

W czasie powstań narodowowyzwoleńczych miasto i okolice były częstym świadkiem walk. W XIX w. Mińsk zaczął się ponownie rozwijać dzięki przebudowie traktu brzeskiego oraz budowie przechodzącej przez miasto linii kolejowej Warszawa-Terespol i zlokalizowanej w jego pobliżu linii Pilawa-Tłuszcz. W XIX w. władze rosyjskie zmieniły nazwę miasta na Nowo-Mińsk, dla odróżnienia od Mińska na Białrorusi. W 1916 r. została przyjęta obecna nazwa Mińsk Mazowiecki. W 1920 r. pod Mińskiem miał miejsce końcowy epizod „Cudu nad Wisłą”. Podczas II wojny światowej miasto nie zostało bardzo zniszczone, jednak poniosło duże straty w ludziach. Dotyczyło to głównie ludności żydowskiej.