Kotlina Kłodzka to bardzo specyficzne miejsce. Od wielu wieków poprzez jej tereny wiodły szlaki handlowe z południa Europy na ziemie polskie i dalej na północ. Ukształtowanie terenu dało wąską lukę pomiędzy wysokimi górami.
Dziś również Kotlina Kłodzka jest wykorzystywana do celów komunikacyjnych. Na jej terenie istnieją dwa ważne przejścia graniczne umożliwiające łatwy i szybki kontakt z Czechami i innymi południowymi europejskimi krajami. Na jednym z takich szlaków w bezpośrednim sąsiedztwie przejścia granicznego, położone jest małe miasteczko Międzylesie.
Atrakcje i zabytki Międzylesia
1. Zamek w Międzylesiu – stanowi on kompleks zamkowo pałacowy w skład którego wchodzi zamek średniowieczno-renesansowy oraz utrzymane w stylu barokowym dwa skrzydła budowli.
2. Kolumna Maryjna -której fundatorem był Michael Wenzel von Althanna miejscowy magnat. Kolumna została wykona w roku 1698. Na szczycie kolumny stoi Maryja z dzieciątkiem.
3. Kościół parafialny pw, Bożego Ciała – pochodzący z 1350 roku i przebudowywany w późniejszych latach
4. Dom Tkaczy z XVIII wieku
5. Rynek wraz z kamieniczkami z XIX wieku
Miasto jest organizatorem wielu imprez kulturalnych odbywających się cyklicznie i są to między innymi: Polsko-Czeskie Targi Pogranicza, Międzyleskie Kolędowanie, Grillowanie Pod Trójmorskim Wierchem.
Międzylesie – krótko historycznie
W XIII wieku na terenie Przełęczy Międzyleskiej istniał stary gród. Gród szybko się rozrastał i ze znaczenia obronnego zaczął przybierać charakter tworzącego się miasta. Nie ma dokumentów wskazujących w jakim konkretnym dniu miasto otrzymało prawa miejskie. W związku z tym przyjęto, że Międzylesie akt lokacyjny uzyskało na przestrzeni XIII wieku.
Na podstawie dokumentów potwierdzić można, że miasto w roku 1264 stało się siedzibą dóbr międzyleskich.
W 1294 roku król Czech oddał miasto w ręce klasztoru cystersów z Kamieńca Ząbkowickiego, poprzedzając ten fakt lokacją miasta na prawie niemieckim. Jest to pierwszy pisany dokument potwierdzający istnienie miasta.
Kolejnymi właścicielami miasta zostali członkowie rodu Globosów. Miasto w tym czasie zaczęło się intensywnie rozwijać. Rozkwit miasta zahamowany został w czasie wojen husyckich. W 1428 roku miasto zostało doszczętnie spalone. Po tym wydarzeniu miasto opustoszało i jak informują zapiski zarosło drzewami.
Ponowny rozruch miasto zawdzięcza nowemu zarządcy, którym został Hans von Tschirnhaus. Rozwój miasta został zahamowany w okresie wojny trzydziestoletniej. W roku 1643 wojska szwedzkie doszczętnie spaliły miasto.
Historii miasta towarzyszy jeszcze wiele burzliwych wydarzeń wpływających na losy jego jak i mieszkańców.
W granicach polskich miasto znalazło się po zakończeniu II wojny. Niemieckich mieszkańców wysiedlono, a ich miejsce zajęli przesiedleńcy z byłych wschodnich terenów Polski.
admin
