Południowa granica Polski to górzysty teren. Można wyróżnić kilka najważniejszych pasm górskich. Jednym z nich jest Beskid Żywiecki lub jak kto woli Beskid Wysoki. Ta druga nazwa jest jak najbardziej uzasadniona, ponieważ akurat to pasmom górskie, jest drugim zaraz po Tatrach najwyższym pasmem górskim w Polsce. Jeśli tak jest, to znaleźć tu można wiele ciekawych, wartych odwiedzenia miejsc. Jednym z nich jest Hala Boracza. Warto się jej przyjrzeć, najpierw w opisie, a później już wędrując fizycznie po przebiegających tam szlakach turystycznych.
1. Hala Boracza znajduje się na przełęczy pomiędzy szczytem Prusowa a jednym z wierzchołków grzbietu Redykalnego Wierchu. Hala rozpościera się na wysokości 860 metrów nad poziomem morza.
2. Nazwa hali w tym przypadku związana jest z nazwiskiem właściciela tych terenów nazywającym się Borak. Takie nawiązanie w nazwie miejsca do nazwiska jego właściciela, jest dość powszechne w polskich górach.
3. Hala Boracza jest ciekawym miejscem z kilku powodów. Jednym z nich jest fakt, że znajduje się w tym miejscu węzeł 6 szlaków turystycznych: niebieski z Węgierskiej Górki przez Prusów, czarny z Żabnicy Skałki, zielony z Milówki, zielony z Rajczy, żółty i czarny z Rajczy przez Halę Redykalną, zielony z Hali Lipowskiej.
4. Drugim interesującym miejscem związanym z Halą Boracza jest znajdująca tu Jaskinia w Boraczej.
5. Jaskinia w Boraczej jest niewielką jaskinią typu szczelinowego. Jej długość wynosi 28 metrów, głębokość 8 metrów, różnica wysokości nazywana deniwelacją, wynosi 8 metrów. Wejście do jaskini stanowi mały otwór 1,4 x 0,8 metra. Jaskinia nie jest udostępniona do ruchu turystycznego, a jej penetracja może odbywać się z udziałem upoważnionych do tego osób.
6. W dawnych czasach na hali uprawiano owies i ziemniaki. Obecnie zaprzestano tej działalności, a halę pokrywa bujna roślinność łąkowa. Doliczono się tu od 40 do 60 gatunków roślin kwiatowych. Hala objęta jest programem noszącym bardzo długą nazwę:” Program aktywizacji gospodarczej oraz zachowania dziedzictwa kulturowego Beskidów i Jury Krakowsko-Częstochowskiej OWCA plus”. Dzięki środkom pochodzącym z tego programu na hali prowadzony jest wypas owies.
7. Część hali stanowi niewielkie osiedle podporządkowane administracyjnie Żabnicy. Obok zabudowań mieszkalnych i gospodarczych na hali znajduje się schronisko.
8. Schronisko PTTK na Hali Boraczej jest schroniskiem górskim obsługującym ruch turystyczny. Terytorialnie i administracyjnie pieczę nad nim sprawuje oddział PTTK w Beskidzie Żywieckim.
9. Schronisko jest drugim obiektem tego typu położonym na tym samym miejscu. Pierwsze schronisko powstało w roku 1925 lub 1926 nie ma jasności, która data jest najbardziej wiarygodna. Schronisko powstało z inicjatywy Żydowskiego Towarzystwa Sportowego „Makkabi” działającego w Bielsku. W chwili powstania było to pierwsze żydowskie schronisko nie tylko w Polsce, ale także na świecie. Schronisko przetrwała zaledwie kilka lat, ponieważ 12 kwietnia 1932 roku spłonęło. Odbudowę schroniska rozpoczęto tuż po ugaszeniu pożaru i 18 grudnia 1932 roku rozpoczęło ono ponownie swoją działalność.
10. W 1934 roku oddano do użytku nowy zdecydowanie większy budynek, do którego przeniesiono schronisko, a budynek, który zajmowało wcześniej, zaadaptowano do celów gospodarczych. W nowym obiekcie znalazło się miejsce na dwie duże sale restauracyjne i 50 miejsc noclegowych.
11. W momencie oddania do użytku schroniska na Hali Boraczej było ono uznawane za jedno z najnowocześniejszych w Polsce. Schronisko mogło pomieścić 100 osób, a w jego sąsiedztwie wybudowano dodatkowo domek zdrojowy i składnicę nart. W schronisku działała także poczta górska. W roku 1936 w schronisku zaczęła działać linia telefoniczna, co na panujące wówczas standardy było naprawdę bardzo dużym osiągnięciem.
12. W czasie II wojny schronisko zostało, z oczywistych względów, przejęte przez Niemców. W schronisku zadomowiła się niemiecka organizacja turystyczna Beskiden-Verein. Towarzystwo to było w Niemczech propagatorem masowej turystyki górskiej. Pomimo nieprzychylności czasów, w których działało, zaliczyć je można do pioniera turystyki beskidzkiej w wielu nieznanych dotąd obszarach.
13. Po zakończeniu II wojny, schronisko bardzo szybko wróciło do swojej działalności. Zmiany, jakie wprowadziła władza ludowa, sprawiły, że schronisko zostało przekazane na własność do babiogórskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, które z czasem przekształciło się w Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze.
14. W 2008 roku dokonano remontu schroniska. W jego ramach usunięto starą elewację wykonaną z płyt azbestowo-cementowych i zastąpiono ją drewnianą obiciówką. Schronisko dysponuje pokojami 2, 4 i 10 -osobowymi. W sumie z noclegu mogą skorzystać tu 34 osoby. Oprócz tego do dyspozycji turystów oddana jest jadalnia, sala z kominkiem oraz w czasie zimy, wypożyczalnia sprzętu narciarskiego.
15. Turystycznie Hala Boracza jest atrakcyjnym miejscem zarówno latem jak i zimą. Dodatkową atrakcją w okresie śnieżnej zimy jest wyciąg narciarski znajdujący się na hali.
admin
