Atrakcje Długopole-Zdrój – Co warto zobaczyć ?

Długopole-Zdrój – wieś w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka, która to położona jest nad Nysą Kłodzką. Zamieszkuje ją ponad 500 osób.

1. Park zdrojowy – obejmuje zespół parkowo-leśny z oświetlonymi alejami, które obsadzone są sosnami, cisami, bukami, jaworami, lipami i klonami. Na terenie parku znajdują się stawy, drewniane altany i tarasy widokowe, a także fontanny. Można skorzystać z pijalni wód, kawiarni czy restauracji zdrojowej. Dla dzieci wydzielony jest plac zabaw.

2. Dom Zdrojowy – znajduje się na terenie historycznego parku zdrojowego. Pierwszy obiekt powstał w stylu neogotyckim w 1840 r. jako hala spacerowa. Obecnie budowla służy jako pijalnia uzdrowiskowa, a także mieści się tu punkt sprzedaży produktów i usług oraz kawiarnia „Zdrojowa”.

3. Pijalnia Uzdrowiskowa – znajduje się w prawym skrzydle Domu Zdrojowego. Wśród dostępnych wód znajdują się wody mineralne ze źródeł Renata, Kazimierz i Emilia Są to szczawy wodorowęglanowe, które zawierają znaczne ilości żelaza, potasu, magnezu, sodu i wapnia.

4. Kościół pw. św. Piotra i Pawła w Długopolu Górnym – renesansowa murowana świątynia z 1595 r., która powstała na miejscu drewnianego obiektu z 1384 r. W XVIII i XIX w. poddawana była przebudowom. Na uwagę w świątyni zasługują renesansowe drzwi z 1587 r., prowadzące z prezbiterium do zakrystii, chrzcielnica z pocz. XVII w. oraz Madonna z Dzieciątkiem z ok. 1450 r.

5. Główny Szlak Sudecki – przebiega przez centrum Długopola-Zdroju i oznaczony jest kolorem czerwonym. Można się nim wybrać w kierunku zachodnim do schroniska PTTK „Jagodna”, a stamtąd np. na szczyt Jagodnej (977 m n.p.m.). W kierunku wschodnim prowadzi do schroniska „Na Iglicznej”, a stamtąd np. do rezerwatu Wodospad Wilczki. Wytrawni piechurzy mogą spróbować dalszej wędrówki i pokusić się o zdobycie Śnieżnika (1425 m n.p.m.).

6. Jagodna (985 m n.p.m.) – szczyt zaliczany do Korony Gór Polski, który stanowi najwyższe wzniesienie Gór Bystrzyckich. Najszybciej można na niego dotrzeć niebieskim szlakiem prowadzącym z Przełęczy nad Porębą. Szczyt ma dwa wierzchołki, a na niższym z nich, na wysokości 977 m n.p.m., znajduje się wieża widokowa. Rozciąga się z niej panorama Gór Bystrzykich i Gór Orlickich. Widoki obejmują ponadto masyw Śnieżnika, Ziemię Kłodzką oraz czeską część Sudetów.

7. Jaskinia Solna Jama – znajduje się w Górach Bystrzyckich. Jej długość wynosi 40 m, a głębokość 5 m. Główny korytarz prowadzi do salki z jeziorkiem. Po raz pierwszy jaskinia została opisana w 1789 r. przez F. A. Zimermanna. Podczas przeprowadzanych później badań odnalezione zostały w niej kości niedźwiedzia jaskiniowego i rosomaka. Do jaskini można dotrzeć niebieskim szlakiem turystycznym, a jej otwór znajduje się na terenie nieczynnego kamieniołomu.

8. Spływ Nysą Kłodzką – chętni mogą skorzystać z oferty zorganizowanych spływów kajakowych lub pontonowych jednej z firm zajmujących się tego typu działalnością. Za najpiękniejszy uważany jest odcinek nazywany Przełomem Bardzkim, stanowiący przełom Nysy Kłodzkiej przez Góry Bardzkie.

9. Ruiny Zamku Szczerba w Gniewoszowie – nie wiadomo kiedy dokładnie i przez kogo zamek został wzniesiony. Jego powstanie przypisywane jest często rycerskiemu rodowi Glaubitzów, którzy otrzymali te ziemie prawdopodobnie na pocz. XIV w. Zamek został zniszczony przypuszczalnie w XVI w. przez czeskich husytów. W kolejnych wiekach pozostałości budowli przechodziły z rąk do rąk. W latach 80. i 90. XX w. na terenie zamku prowadzone były prace archeologiczne, podczas których zostały znalezione m. in. fragmenty średniowiecznych zbroi i sprzączek. Kolekcja znajduje się obecnie w Muzeum Archeologicznym we Wrocławiu. Do ruin można dotrzeć niebieskim szlakiem turystycznym prowadzącym od parkingu w okolicy Gniewoszowa.

10. Basen w Dworze Elizy – basen rekreacyjny o wymiarach 8 m x 15 m x 1,4 m, który znajduje się w centrum SPA&Wellness. Wyposażony jest w dysze masujące i natryski. Na terenie obiektu można skorzystać ponadto z sauny suchej i parowej oraz sali fitness.

11. Kawiarnia „Horus” – znajduje się w budynku dawnego kościoła ewangelickiego, który powstał w 1893 r. dzięki fundacji Związku Gustawa Adolfa i hrabiny von Richthofen. W środku nadal można zobaczyć trzy płaskorzeźby ze scenami z życia św. Jana Nepomucena.

12. Restauracja „Teatralna” – mieści się w budynku, w którym funkcjonował niegdyś teatr uzdrowiskowy. Obiekt powstał w 1830 r., a jego pierwotnym przeznaczeniem była hala spacerowa. Obecnie funkcjonuje tu restauracja, która oferuje dania obiadowe, desery oraz szeroki wybór pizzy.

Długopole Zdrój – krótko historycznie

Jako samodzielna miejscowość Długopole-Zdrój funkcjonuje dopiero od 1945 r. Wcześniej należało do sąsiedniego Długopola Dolnego, o którym najstarsze wzmianki pochodzą z 1346 r. Na terenie dzisiejszego Długopola-Zdroju istniała w XVI w. kopalnia ałunu Gabe Gottes, która przestała funkcjonować w okresie wojny 30-letniej. Po zaprzestaniu wydobycia w dawnym wyrobisku zaczęła się zbierać woda, którą okoliczni mieszkańcy zaczęli wykorzystywać do picia i kąpieli.

W 1762 r. pewien młynarz pobudował drewniane koryto, które miało służyć jako ujęcie wody, a w pobliskim domu ustawił kadź do kąpieli. W 1798 r. powstało ujęcie wody ze źródła Emilia, a na pocz. XIX w. śląski geolog, dr Ohm, dokonał pierwszej analizy chemicznej składu wód występujących w Długopolu. W 1802 r. zamontowane zostały w Długopolu pierwsze wanny żeliwne.

W 1817 r. powstał pierwszy drewniany dom dla kuracjuszy, a 2 lata później, nad źródłem Emilia, wybudowana została drewniana altana – pijalnia. W 1834 r. powstał murowany dom zdrojowy. Od 1839 r. właścicielm uzdrowiska był dr Julius Hanke z Wrocławia i to jemu kurort zawdzięcza swój prawdziwy rozkwit. Za jego sprawą powstało założenie parkowe, a także wzniesiona została pijalnia w stylu neogotyckim. W II poł. XIX w. dołączyła nowa kolumnada spacerowa, a także łazienki.

W 1876 r. przy promenadzie dokonano odkrycia źródła Eliza (obecnie jest to źródło Kazimierz), a w 1909 r. wykonany został odwiert najwydajniejszego źródła o nazwie Renata. Podczas II wojny światowej uzdrowisko pełniło funkcję szpitala wojskowego. Po II wojnie światowej powstały tu sanatoria. Obecnie funkcjonują 4 obiekty uzdrowiskowe o nazwach Ondraszek, Mieszko, Dąbrówka i Fortuna.