Masyw górski Bukowe Berdo – znajduje się w polskiej części Bieszczad. Położony jest na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
1. Masyw Bukowego Berda posiada trzy kulminacje: Szołtynia (1201 m n.p.m.), Połonina Dźwiniacka (1238 m n.p.m.) i najwyższa, Bukowe Berdo (1311 m n.p.m.).
2. Na szczycie znajdują się piaskowcowe wychodnie skalne, które stanowią cechę charakterystyczną masywu.
3. ‘Berdo’ wywodzi się z prasłowiańskiego ‘br’do’, które oznacza ‘górę’, ‘pagórek’, ‘stromą górę’ bądź ‘przepaść’. Określenie ‘bukowe’ zostało prawdopodobnie zamienione z pierwotnym ‘pukowe’. Miało pochodzić od Puka, właściciela góry.
4. Na Bukowe Berdo prowadzi niebieski szlak turystyczny, przebiegający na trasie Pszczeliny Widełki – Wołosate. Do niebieskiego szlaku można dojść również żółtym szlakiem turystycznym z Mucznego. Szlaki łączą się w punkcie Bukowe Berdo, odejście żółtego szlaku.
5. W związku z położeniem masywu na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego, należy nabyć bilet wstępu. Można skorzystać z punktów informacyjno-kasowych w Mucznem, Pszczelinach Widełkach bądź Wołosatem lub nabyć je online. Punkty są czynne od połowy kwietnia do połowy listopada. Bilet normalny kosztuje 8 zł, a ulgowy 4 zł.
6. Przez masyw przebiega ścieżka przyrodnicza „Bukowe Berdo”. Prezentuje historię połonin i pasterstwa, budowę geologiczną terenu oraz jego florę i faunę.
7. Z Bukowego Berda roztacza się rozległa panorama bieszczadzkich szczytów, takich jak Krzemień, Halicz, Kopa Bukowska, Tarnica, Szeroki Wierch, Mała Rawka, Wielka Rawka, Połonina Caryńska czy Połonina Wetlińska. Dobrze widoczne są również wzniesienia po ukraińskiej stronie Bieszczad.
8. Na piętro leśne składają się buczyny, jaworzyna górska, świerczyna oraz w górnych partiach buczyna krzywulcowa, którą tworzą formy skarlałe.
9. Wierzchołki Bukowego Berda są porośnięte przez roślinność naskalną. Wśród występującej tu flory warto wyróżnić borówczysko bażynowe z bażyną obupłciową, widłakiem wrońcem, borówką czarną, brusznicą, bielistką siną i płonnikiem zwyczajnym. Teren porasta również roślinność górska z endemitami wschodniokarpackimi, a na wschodnich zboczach połoninowe zarośla jarzębinowe.
10. Szczytowe partie masywu zajmuje połonina, czyli zbiorowisko muraw alpejskich i subalpejskich, wykształconych ponad górną granicą lasu. Na najwyższym wierzchołku, znajdującym się na wysokości 1313 m n.p.n., Bukowym Berdzie, umieszczone są ławki.
11. W rejonie Bukowego Berda rozmieszczone są czatownie dla ptaków drapieżnych. Wśród gatunków, jakie można tu spotkać, znajdują się m. in. myszołowy, orliki krzykliwe, orły przednie, a także siwerniaki, płochacze halne czy nagórniki.
12. Na jednej ze skalnej wychodni, znajdującej się w pobliżu nienazwanego wierzchołka o wysokości 1238 m n.p.m., umiejscowiona jest tablica poświęcona wieloletniemu prezesowi Bieszczadzkiej Grupy GOPR, Marianowi Hadło (zm. 12.08.2007 r.). Znajduje się na niej fragment tekstu utworu Starego Dobrego Małżeństwa: „Zaszumiały Cię powietrza i odszedłeś sam na szlak. Ten ostatni, ten najlepszy. Przyszedł Pan i dał Ci znak. Marianowi Hadło „Bacy” – Przyjaciele”.
admin
