Ziębice to niewielkie miasteczko położone w województwie dolnośląskim. Jako wieś “Sambice” wymieniane były w dokumentach już w 1234 roku. Nazwa prawdopodobnie nawiązywała do nazwiska pierwszych mieszkańców osady, ale jeszcze w tym samym stuleciu zaczęto używać nazwy ” Münsterberg”, co po niemiecku oznaczało wzgórze klasztorne.
Położenie Ziębic stawia miasteczko w dosyć ważnej roli. Graniczą one z Opolszczyzną i stanowią swoistą bramę, która prowadzi na Dolny Śląsk. Dzięki temu Ziębice są nie tylko atrakcją samą w sobie, ale również świetną bazą wypadową zarówno dla tych, którzy postanowili pozwiedzać Opolszczyznę, jak i dla tych, którzy mają zamiar odwiedzić pobliskie jeziora czy penetrować góry na Dolnym Śląsku.
Ziębice to od lat jedyna miejscowość w Polsce, w której znajduje się Muzeum Sprzętu Gospodarstwa Domowego. Miejsce to powstało już w 1931 roku i na początku miało charakter regionalny, jednak po kilkudziesięciu latach przyjęło specjalizację w tym zakresie. Pośród stałych ekspozycji znajdziemy tutaj na przykład wystawy poświęcone śląskiej rzeźbie sakralnej, kuchni mieszczańskiej przełomu XIX i XX wieku, kolekcję szkła użytkowego czy kolekcję żelazek z czterech stuleci.
W muzeum można również przyjrzeć się z bliska naczyniom z różnych okresów historycznych, zbiorom różnorakiej sztuki, meblom czy pralkom. Eksponaty robią spore wrażenie i pozwalają sobie wyobrazić, jak trudno było funkcjonować w czasach pozbawionych udogodnień, do których przywykliśmy na przełomie XX i XXI wieku.
Starówka Ziębic, którą dokładnie wyznacza linia dawnych murów obronnych, to obszar na którym znajdują się zabytkowe elementy zabudowy miejskiej. Znajdziemy tutaj głównie budowle sięgające okresu pomiędzy XVII i XIX wiekiem, ale również nieco starsze obiekty.
Symbolem Ziębic jest Brama Paczkowska, która stanowi część dawnych murów obronnych. Została wzniesiona w XIV wieku i jest jedną z pięciu baszt, przez które można było wówczas dostać się do miasta.
Świątynie i cmentarze, które znajdują się w Ziębicach, świadczą o tym, że miasto to było niegdyś kulturową mieszanką, w której obok siebie żyli katolicy, protestanci i żydzi. Spacer po mieście, pośród wielu zabytków, daje tym większe pole do popisu wyobraźni, która może nas przenieść w czasie do epoki, w której na rynku słychać było nie tylko języki niemiecki i polski, ale również jidysz.