Sroki to ptaki zamieszkujące właściwie całą Eurazję. Należą do rodziny krukowatych i charakteryzują się biało-czarnym umaszczeniem, podłużnym ogonem oraz skrzydłami o delikatnym granatowym zabarwieniu. To ptaki, którym na szczęście nie grozi wyginięcie.
1. Sroki najczęściej zamieszkują w pobliżu skupisk ludzkich. Nie przeszkadza im gwar miasta, aczkolwiek nie stroni również od wsi i terenów rolniczych.
2. W Polsce sroka cieszy się raczej złą opinią, choć nie należy do pasożytów lub gatunków zagrażającym czemukolwiek. To właśnie sroki można usłyszeć bardzo wczesnym rankiem.
2. Przeciętny dorosły osobnik liczy sobie ponad 40cm długości ciała liczonej wraz z podłużnym ogonem. Z kolei rozpiętość skrzydeł może przekraczać nawet pół metra. Największe zaobserwowane osobniki ważyły przeszło dwa kilogramy.
3. To niezwykle towarzyskie ptaki, choć najlepiej czują się w towarzystwie innych srok. Można gdzieniegdzie spotkać ogromne stada składające się z setek osobników, które żyją niemal jak rodzina.
4. Wbrew powszechnym przekonaniom o tym, że sroki to przebiegłe złodziejki wszelkiego rodzaju błyskotek, trzeba jasno podkreślić, że ptaki te nie mają tendencji do podkradania takowych przedmiotów. Różnego rodzaju eksperymenty dowiodły również, że sroki unikają przedmiotów, które generują refleksy lub jakiekolwiek inne błyski.
5. Naukowcy zgodnie twierdzą, że sroki należą do jednych z najbardziej inteligentnych ptaków. Są niezwykle bystre i jako jedyne z ptaków zaliczyły słynny test lustra. Test ten polega na umieszczeniu zwierzęcia naprzeciwko lustra i sprawdzenie jego reakcji. Wiele gatunków uważa, że odbicie jest drugim osobnikiem. Sroki to jedyne ptaki, które zorientowały się w sytuacji i rozpoznały siebie.
6. Sroki są bardzo płochliwe. Wprawdzie zamieszkują tereny zabudowane, a więc zamieszkane przez człowieka, aczkolwiek nie szukają bezpośredniego kontaktu. Wręcz przeciwnie. Odlatują, gdy tylko człowiek znajdzie się zbyt blisko.
7. Sroka odznacza się charakterystycznym skrzeczeniem, które na ogół przybiera formę ostrzeżenia. Zachowują się głośno, gdy wyczuwają zagrożenie i pragną ostrzec resztę stada. Potrafią jednocześnie śpiewać, choć jest to dosyć rzadkie zjawisko.
7. Sroki to ptaki, których nie można zaliczyć do gatunku kulinarnie wybrednego. Są wszystkożerne. W ich karcie dań znajdują się zarówno mniejsze i większe owady, jak i nasiona zbóż, małe jaszczurki, ślimaki, a nawet myszy.
8. Sroki bardzo dobrze polują. Obserwują ofiarę, po czym niemal jednym ruchem zabijają. Narzędziem zbrodni na ogół jest szpiczasty dziób. Ciekawostką jest, że potrafią łapać owady w locie.
9. Bardzo rzadko można natknąć się na gniazda srok, ponieważ na ogół wybierają wysokie punkty drzew, pragnąc zapewnić młodym maksymalny poziom bezpieczeństwa. Gniazda składają się z niewielkich gałązek, które tworzą trwałą plecionkę. Przybierają formę kuli.
10. Samica składa maksymalnie siedem jaj, choć średnia ilość wynosi cztery. Jajka na ogół liczą sobie nieco ponad 3 centymetry. Po upływie 17-19 dni na świat przychodzą pisklęta, które rodzą się ślepe. Zaczynają widzieć po niespełna tygodniu. Po niecałym miesiącu opuszczają gniazdo.
11. W Polsce sroki niesłusznie kojarzone są z ptakami zdolnymi do bezczelnych kradzieży. W Chinach z kolei jest odbierana bardzo pozytywnie. Stanowi symbol pomyślności małżeńskiej. Do tego stopnia, że bardzo często jej motyw zdobi mieszkania.
12. Sroki łączą się w pary na całe życie. Żyją w związkach monogamicznych i bardzo źle znoszą stratę partnerów. Zaobserwowano zmiany w zachowaniu srok, które straciły partnera lub partnerkę. Są osowiałe i znacznie mniej aktywne.
13. Gniazda srok to konstrukcje dosyć nietypowe. Sroki to jedne z nielicznych ptaków, które budują gniazda posiadające aż dwa wejścia. Oprócz podwójnych “drzwi” gniazda wyposażone są również w zadaszenie, które zabezpiecza pisklęta przed atakiem innych drapieżników czy opadami.
14. Sroki bywają łobuzami, a czują się niezwykle pewnie w większych grupach. Sieją postrach wśród innych gatunków i bez problemu je przeganiają, jeżeli tylko mają w tym jakiś interes, np. w postaci jedzenia.
15. Niektórzy ludzie uważają, że sroki nie powinny żyć tak blisko człowieka oraz innych ptaków. Potrafią dominować w swoim środowisku, co niestety ma wpływ na jakość życia mniejszych ptaków i tych, które nie żyją w tak ogromnych stadach.
16. Uważa się, że sroki zaczęły zamieszkiwać miasta dopiero w latach siedemdziesiątych. Wcześniej raczej unikały przebywania na tych samych terenach, na których osiedlali się ludzie. Dostęp do jedzenia okazał się być jednak dobrą przynętą.
17. Istnieją bardzo niewielkie różnice między samicą i samcem. Faktem jest, że samiec jest nieco większy, aczkolwiek na pierwszy rzut oka nie sposób dostrzec tej subtelnej różnicy. Ich charakterystyczny metaliczny połysk jest również nieco bardziej wyrazisty, aczkolwiek również wśród wybitnych ornitologów zdarzają się wpadki.
18. Jajka sroki charakteryzują się delikatnym zielonym ubarwieniem, na którym znajdują się specyficzne brązowe plamki.
20. Niektórzy uważają, że sroka doskonale potrafi odróżnić zwykłego człowieka od myśliwego. Długi przedmiot przewieszony przez ramię lub trzymany w obu dłoniach kojarzy się srokom z czymś, co może zabić inną istotę.