1. Charakterystyczna, dwudźwiękowa pieśń samca jest jednym z najbardziej znanych dźwięków wiosny.
2. Istnieje jednak ogromna liczba wariantów tej pieśni, a typowy samiec sikory wielkiej będzie używał około 40 wariantów.
3. Sikory wielkiej może składać od 5 do 11 jaj, przy czym samica to zajmuje się wysiadywaniem.
4. Gotowość sikor do korzystania z budek lęgowych jest jednym z powodów, dla których są one tak popularnymi ptakami do badań.
5. Pisklęta opuszczają gniazdo zwykle około 20 dni po wykluciu.
6. Sikorka wielka, najbardziej rozpowszechniony ze wszystkich gatunków sikor, występuje w prawie całej Europie, na wschód do Japonii i na południe do Indonezji. Występuje również w Afryce Północnej.
7. Chociaż światowy zasięg sikory niebieskiej rozciąga się na Afrykę Północną i Turcję, uważa się ją za ptaka europejskiego, w przeciwieństwie do znacznie bardziej rozpowszechnionej sikory wielkiej.
8. Istnieje więcej niż 30 różnych ras sikor, z których wiele jest przeważnie szarych i czarnych i brakuje im jaskrawej żółci ptaków europejskich.
9. Ulubionym środowiskiem sikorki niebieskiej są lasy liściaste, ale jest ona na tyle zdolna do przystosowania się, że występuje licznie w różnych innych siedliskach, w tym w ogrodach.
10. Chociaż sikory żyjące w lasach dębowych rzadko mają drugi lęg, to w lasach sosnowych nie jest to rzadkością.
11. Większość osobników prowadzi osiadły tryb życia, rzadko oddalając się od miejsca lęgu, ale w latach, w których nie udaje się zebrać plonów buka, wykazują tendencję do częstszego przemieszczania się.
12. Ze względu na swój szeroki zasięg i fakt, że często żyje w bliskim sąsiedztwie człowieka, jest jednym z najintensywniej badanych ptaków.
13. Sikory wielkie niezmiennie gniazdują w dziuplach, ale w tym przypadku potrafią być niezwykle pomysłowe, często wykorzystując miejsca stworzone przez człowieka, takie jak skrzynki pocztowe.