20 Ciekawostek o Sępach

sęp
foto – Pixabay

Sępy to duże ptaki padlinożerne, które należą do rodziny jastrzębiowatych. Istnieje trzynaście gatunków sępów i każdy z nich cieszy się niezbyt dobrą sławą. Dzieje się tak, ponieważ ptaki te nie polują w celu zdobycia pożywienia, a jedynie czyhają na to, co nie zostało zjedzone przez inne drapieżniki. Co warto wiedzieć o sępach? Poniżej znajdują się wybrane ciekawostki na ich temat.

1. W zależności od konkretnego gatunku sępy zamieszkują Afrykę, Południową Europę, Azję Mniejszą oraz Bliski Wschód. Niektóre podgatunki pojawiają się również w Polsce. Jest to największy ptak drapieżny, jakiego można spotkać w naszym kraju. Dzieje się to jednak niezwykle rzadko, a w ostatnich latach sepy płowe obserwowano w Polsce tylko kilkanaście razy.

2. Cechą charakterystyczną sępa jest naga głowa umiejscowiona na końcu wygiętej szyi. Upierzenie jest zależne od konkretnego gatunku.

3. Sęp potrzebuje rozpędu, żeby wznieść się w powietrze, a kiedy mu się to uda, wykorzystuje do lotu wznoszące prądy powietrza. Kiedy znajduje się na lądzie, porusza się robiąc duże kroki albo skacząc.

4. Ze względu na swój ciężar i konieczność wykorzystywania wiatru do lotu, sępy najchętniej stacjonują w środkowych częściach kontynentu. Najlepiej czują się daleko od mórz, a przede wszystkim na obszarach pustynnych i półpustynnych.

5. Sępy uchodzą za leniwe, ponieważ w ogóle nie polują. Żywią się tylko padliną, a więc zmarłymi zwierzętami lub resztkami pozostawionymi przez inne drapieżniki.

6. Dzięki swoim nawykom żywieniowym sępy uważane są za ptaki, które oczyszczają teren z padliny. W ten sposób zmniejsza się szansa na rozprzestrzenianie się chorób na obszernych terenach głównie w Afryce.

7. Według niektórych wierzeń brak upierzenia na szyi i głowie miał być dla sępów praktycznym darem natury. Nie posiadają bowiem piór i puchu, które mogłyby się zbrudzić krwią podczas posiłku.

8. Prawdziwym wytłumaczeniem łysej głowy sępów są jednak względy praktyczne. Ma ona charakter termoregulatora, a brak piór sprawia, że ptaki te są odporniejsze na przegrzanie, co ma wielkie znaczenie na afrykańskich pustyniach.

9. Sępy mają bardzo silne nogi i szpony, dzięki którym mogą odrywać duże kawałki mięsa z padliny. Z kolei zakończony haczykiem dziób pozwala im wyszarpywać mniejsze kawałki mięsa. Dzięki długiej szyi potrafią z wielką precyzją szukać w ciele ofiary dokładnie tych części, które najbardziej im smakują.

10. W Tybecie ciało zmarłego jest nacinane przez kapłana i oddawane sępom na żer. Rytuał ten ma praktyczne uzasadnienie, ponieważ pochówek w tym miejscu jest bardzo utrudniony. Dzięki sępom może się to odbywać w sposób higieniczny i niezagrażający epidemią.

11. Waga dorosłego sępa jest zależna od konkretnego gatunku. Najmniejsze dorosłe sępy ważą tylko nieco ponad kilogram, podczas gdy największe z nich mogą ważyć do piętnastu kilogramów.

12. W Indiach i Pakistanie na przestrzeni lat zatruto ogromną część sępów diklofenakiem. Nie było to jednak działanie z premedytacją. Związek ten używany jest przez hodowców do leczenia zwierząt. Jednak ma śmiertelne działanie na sępy, które odżywiają się padliną.

13. W Afryce sępy często są trute przez kłusowników. Proceder ten trwa, ponieważ krążące nad martwymi zwierzętami ptaki bezwiednie informują władze o nielegalnych polowaniach.

14. Sepu budują swoje gniazda na drzewach lub półkach skalnych. Samica jednorazowo znosi maksymalnie dwa jajka, które musi wysiadywać przez dwa miesiące.

15. Młode sępy opuszczają gniazdo po upływie trzech do czterech miesięcy. Jeśli nie są narażone na szkodliwą działalność człowieka, mogą przeżyć na wolności nawet czterdzieści lat.

16. Rozpiętość skrzydeł sępów może u największych gatunków wynosić nawet trzy metry. W nawiązaniu do tych zwierząt pierwszy szybowiec konstruowany w Polsce po drugiej wojnie światowej nazywał się IS-1 Sęp.

17. Sępy raczej nie mają naturalnych wrogów w świecie przyrody, poza człowiekiem i jego destrukcyjną działalnością. W krajach afrykańskich jedna dziesiąta sępów ginie porażona prądem na liniach wysokiego napięcia.

18. Spadek populacji sępów w Indiach doprowadził do gwałtownego wzrostu zachorowań na wściekliznę. To właśnie te ptaki oczyszczały teren z padliny, która często jest źródłem rozprzestrzeniania się różnych chorób, w tym także wścieklizny.

19. Sęp plamisty, który występuje na wschodzie Afryki, potrafi lecieć na wysokości 11 tysięcy metrów nad poziomem morza. Pod tym względem jest on rekordzistą wśród wszystkich ptaków.

20. Sępy mają wrodzoną odporność na wszelkie bakterie, jakie rozwijają się w zepsutym mięsie. Dlatego też mogą żywić się padliną, która często spędziła sporo czasu na słońcu i nie odbija się to na ich zdrowiu. Poza tym elementem ich jadłospisu są również jaja innych ptaków.

3.7/5 - (3 votes)
Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Możesz Również Polubić