Powidz – wieś w województwie wielkopolskim, w powiecie słupeckim, która stanowi siedzibę gminy Powidz. Położona jest nad Jeziorem Powidzkim. Zamieszkuje ją ok. 100 mieszkańców.
Atrakcje w miejscowości Powidz
1. Powidzki Park Krajobrazowy – powstał w 1998 r. i zajmuje powierzchnię 248,87 km2. Jego siedziba znajduje się w Powidzu. Na terenie parku usytuowany jest zespół dużych jezior polodowcowych. Odwiedzający mają do dyspozycji cztery szlaki piesze i trzy ścieżki dydaktyczne. Dla rowerzystów przygotowanych zostało 8 tras podstawowych i 3 szlaki łącznikowe, których łączna długość wynosi ponad 200 km. Funkcję edukacyjną pełni Ośrodek Edukacji Przyrodniczej, znajdujący się na terenie XIX-wiecznego założenia dworskiego w Chalinie oraz Ośrodek Edukacji Przyrodniczej, który mieści się w XIX-wiecznym dworze szlacheckim w w Lądzie.
2. Wypoczynek nad Jeziorem Powidzkim – do dyspozycji pozostaje kilka plaż i strzeżone kąpielisko. Woda odznacza się dużą przejrzystością, można m. in. zaobserwować spacerujące po dnie raki. Turyści mogą skorzystać z wypożyczalni sprzętu wodnego i wypożyczalni jachtów. Panują tu też dobre warunki do uprawiania żeglarstwa i windsurfingu. Nie brakuje również lokali gastronomicznych, oferujących m. in. dania z lokalnych ryb.
3. Promenada – ma postać ścieżki pieszo-rowerowej, która rozciąga się od ul. Bilskiego do końca Psiego Bulwaru przy ul. Dzika Plaża. Biegnie wzdłuż brzegu Jeziora Powidzkiego. Jedną z atrakcji stanowi ścieżka edukacyjna „Ryby Jeziora Powidzkiego”. Wzdłuż niej znajdują się kolorowe, przestrzenne modele ryb, takich jak sieja, szczupak, węgorz, wzdręga czy sandacz, wraz z tabliczkami informacyjnymi.
4. Kościół pw. św. Mikołaja – neogotycka świątynia, która powstała w latach 1863-1864 z cegły palonej. Wśród cennego wyposażenia znajduje się m. in. obraz Wniebowzięcia NMP z postaciami św. Sebastiana, św. Franciszka i św. Rocha z pocz. XVII w., płaskorzeźba zaślubin NMP z pocz. XVIII w., rzeźba Chrystusa na Krzyżu z II poł. XVIII w. czy srebrna monstrancja z I poł. XVIII w. Polichromia kościoła została wykonana metodą sgrafitto w 1958 r. przez profesorostwo Torwid z Torunia.
5. Ścieżka pieszo-rowerowa Powidz-Przybrodzin – została otwarta w 2021 r. i stanowi łącznik między miejscowościami Powidz i Przybrodzin. Długość ścieżki wynosi 2,3 km. Przebiega wzdłuż brzegu Jeziora Powidzkiego. Połączona jest z promenadą. Daje to w sumie 5 km trasy, która łączy Dziką Plażę z ośrodkiem wypoczynkowym w Przybrodzinie. Miłośnicy dwóch kółek mogą skorzystać z wypożyczalni rowerów na terenie Powidza.
6. Quest „Do Powidza po rozum” – zabawa, która polega na rozwiązywaniu zadań związanych z Powidzem, dzięki czemu można zapoznać się z jego historią. Wyprawa bierze początek przy budynku Zespołu Szkolno-Przedszkolnego. Na końcu trasy czeka skrzynia skarbów z pamiątkową pieczęcią. Czas przejścia wynosi ok. 60 min. Nazwa questa nawiązuje do powiedzenia: „Dokąd idziesz? Do Powidza po rozum”. Wywodzi się ono prawdopodobnie z XV w., kiedy to do miejscowości przybył pierwszy nauczyciel i powstała pierwsza szkoła.
7. Izba Pamięci Wsi, Młynarstwa i Rolnictwa w Budzisławiu Kościelnym – tworzy ją wiatrak „Szczepan” i Chata Młynarza. Drewniany wiatrak typu koźlak pochodzi z XIX w. Posiada oryginalne i kompletne wyposażenie. W Chacie Młynarza mieści się gminna biblioteka oraz ekspozycja prezentująca historię wsi i młynarstwa. Można tu zobaczyć również dawny sprzęt gospodarski. Wstęp jest bezpłatny.
8. Uroczysko Skorzęcin – położone jest przy przy leśniczówce Stary Dwór. Znajduje się tu rzeźba przedstawiająca niegdysiejszego opiekuna tych lasów, leśnika Paula Redlicha. Redlich, zmarły w 1916 r., został pochowany ok. 300 m od od leśniczówki. Rośnie tu 5 ok. 30-metrowych daglezji, które symbolizują pięć dekad życia leśnika. Obecna leśniczówka powstała w latach 1934-1936. Uroczysko stanowi część Szlaku Legend i Mitów, utworzonego przez Starostwo Powiatowe w Gnieźnie
9. Muzeum Regionalne w Słupcy – powstało w 1975 r. jako Muzeum Ziemi Słupeckiej. W ramach wystaw stałych można zapoznać się z prahistorią Słupcy i okolic oraz z tradycjami i kulturą dawnej wsi wielkopolskiej. W muzeum prezentowane są również wystawy czasowe. Na zewnątrz znajduje się lapidarium z zachowanymi fragmentami macew z cmentarza żydowskiego zniszczonego przez hitlerowców w 1942 r.
10. Muzeum Regionalne im. Dzieci Wrzesińskich we Wrześni – mieści się w budynku dawnej Katolickiej Szkoły Ludowej, powstałym w 1790 r. i rozbudowanym w 1838 r. Ekspozycje prezentują najważniejsze wydarzenia z historii miasta, izbę szkolną z przełomu XIX i XX w. z oryginalnym wyposażeniem oraz saloniki mieszczańskie z XIX w. i pocz. XX w. Bilet normalny kosztuje 5 zł, a ulgowy 3 zł.
11. Skansen archeologiczny w Mrówkach koło Wilczyna – podlega pod Muzeum Okręgowe w Koninie. Mieści się na półwyspie Jeziora Kownackiego i ma postać gródka stożkowatego. Teren zamieszkiwany był od końca XIII w. do połowy XIV w. Stożkowaty kopiec o wysokości 7 m otoczony jest fosą . Na potrzeby skansenu zrekonstruowana została wieża, chata i palisada na szczycie kopca. Powstała również brama wejściowa i mostek przez fosę. Dwa piętra wieży prezentują ekspozycję części z odnalezionych na tym terenie artefaktów. Najwyższe piętro stanowi platformę widokową.
12. Wzgórze Lecha w Gnieźnie – wzniesienie, które stanowi najstarszą część Gniezna. Znajduje się na nim kościół św. Jerzego, któremu przypisuje się funkcję świątyni grodowej władców piastowskich, kościół św. Jana Chrzciciela związany z bożogrobcami oraz katedra gotycka stanowiąca miejsce koronacji pierwszych władców Polski i ośrodek kultu św. Wojciecha. W Katedrze Gnieźnieńskiej znajdują się słynne Drzwi Gnieźnieńskie, a z jej wieży można podziwiać panoramę okolicy. W Muzeum Archidiecezjalnym znajdują się cenne zabytki sztuki sakralnej. Sprawuje ono ponadto opiekę nad skarbcem katedralnym.
Powidz – krótko historycznie
Ślady osadnictwa nad Jeziorem Powidzkim pochodzą z epoki żelaza (700-500 p.n.e.). W 1243 r. Powidz otrzymał prawa miejskie z rąk księcia Bolesława Pobożnego. Do zaborów miasto pozostawało własnością monarszą. Posiadało liczne przywileje. Stanowiło ośrodek starostwa niegrodowego, a starosta mieszkał na tutejszym zameczku. Dziś pozostało po nim grodzisko na wzniesieniu zwanym Górą Zamkową. W XV w. swe funkcjonowanie rozpoczęła w Powidzu szkoła podległa Akademii Krakowskiej.
Na początku XVII w. istniał w Powidzu dwór z zabudowaniami czeladnymi i stajnią, a w mieście był młyn koński, wóz wojenny i podwody. W dalszych latach epidemie, pożary i najazdy Szwedów spowodowały zmniejszenie liczby ludności Powidza, jednak zamek, ratusz i budynki dworskie przetrwały. Miasto rozwijało się dzięki dogodnemu położeniu przy dawnych szlakach handlowych. Powstała fabryka szkła w Hucie Powidzkiej oraz manufaktura sukienników. Pod koniec XVIII w. Powidz znalazł się w rękach Prusaków.
W 1896 r. Powidz uzyskał połączenie wąskotorowe z Gnieznem, a w 1911 r. z Anastazewem. Podczas powstania wielkopolskiego w walkach wzięła udział Kompania Powidzka. Na początku XX w. wzrosło znaczenie turystyczne miejscowości. Powstały hotele oraz zakłady kąpielowe z parkiem oraz placem tenisowym. W 1934 r. Powidzowi odebrane zostały prawa miejskie, co było pokłosiem światowego kryzysu gospodarczego w latach 30 XX w.
admin
