Tak się jakoś składa, że większość osób przybywających do Włoch omija Padwę. Ciekawe, czy jest to efekt zbyt bliskiego położenia w stosunku do niedalekiej Wenecji czy są jakieś inne tego przyczyny. Z centrum Padwy do centrum Wenecji jest niespełna 40 kilometrów co średnio zaawansowanemu kierowcy zajmie około 40 minut jazdy samochodem. Wraz z Wenecją i Treviso tworzy obszar metropolitalny Padwa-Treviso-Wenecja. Dla większości turystów niestety traci na rzecz Wenecji, a może to duży błąd omijać ją i traktować jedynie jako kolejne miasto, które należy „przejechać” dążąc do innego celu. Aby przekonać niezdecydowanych, może warto zapoznać się z krótkimi informacjami dotyczącymi Padwy i zatrzymać się w niej na dłużej. Padwa to miasto Dantego i Galileusza warto o tym pamiętać wybierając się w odwiedziny tego miejsca.
Co warto zobaczyć w Padwie
1. Uniwersytet w Padwie
Uniwersytet w Padwie to druga po bolońskiej najstarsza akademicka uczelnia we Włoszech. Założony został w roku 1222, od 1539 roku mieści się między innymi w Palazzo del Bo. Gmach można zwiedzać bez opłat w ograniczonym zakresie, jedynie wchodząc na jego dziedziniec. Zwiedzanie innych pomieszczeń możliwe jest z przewodnikiem za opłata. Na przestrzeni wieków z uczelnią ta związanych było wielu sławnych ludzi. Tu studiował między innymi Mikołaj Kopernik. Z uniwersytetem tym związane jest ciekawe wydarzenie mające duże znaczenie w krzewieniu nauki w następnych latach i wiekach. W roku 1678 Elena Lucrezia Cornaro Piscopia jako pierwsza kobieta w historii nie tylko tego uniwersytetu, ale również na świecie, ukończyła nauki uzyskując dyplom. Był to ewidentny dowód na to jak otwarte umysły mieli ówcześni wykładowcy nauczający na padewskim uniwersytecie.
2. Uniwersytecki Teatr Anatomiczny
Uniwersytecki Teatr Anatomiczny – w 1594 uniwersytet padewski wzbogacił się o ciekawy obiekt przypominający nieco amfiteatr. Od amfiteatru odróżniało go to, że nie posiadał okien i miał kształt nie do końca zamkniętego owalu. Na środku znajdowało się miejsce ze stołem, na którym na oczach zgromadzonych studentów dokonywano pierwszych sekcji zwłok. Było to ryzykowne zajęcia prowadzone na uniwersytecie, ponieważ według ówczesnego prawa było to traktowane jako bezczeszczenie zwłok podlegające karze. Budynek mógł pomieścić 250 osób.
3. Bazylika św. Justyny
Bazylika św. Justyny – św. Justyna jest patronką Padwy. Historia z nią związana sięga wczesnego chrześcijaństwa we Włoszech. Jako osoba wywodząca się z najznakomitszych rodzin miejskich poniosła męczeńską śmierć w obronie swojej wiary. Z wyroku Maksymiana Galeriusza została skazana na śmierć przez ścięcie toporem. Wyrok został wykonany, a jej męczeńska śmierć urosła do rangi symbolu. Na miejscu jej grobu najpierw postawiono kaplicę, która następnie została zamieniona na bazylikę. Budowla powstała na przełomie V i VI wieku. W bazylice przechowywane są relikwie związane ze św. Justyną.
4. Bazylika św. Antoniego
Bazylika św. Antoniego – jest zarazem największym kościołem w mieście i miejscem pochówku św. Antoniego. Był on franciszkaninem i wielkim kaznodzieją głoszącym wiarę chrześcijańską w wielu miejscach współczesnego mu świata. Nie było mu dane umrzeć śmiercią męczeńską, jednakże za wkład w szerzenie wiary, został wyniesiony do rangi świętego. Choć pochodził z Portugalii zmarł w 1231 roku w klasztorze Świętej Marii Panny w Padwie. Na jego grobie wybudowano w latach 1256-1310 potężną bazylikę mierząca 118 metrów długości, 32,5 metra szerokości i wysokości 38,5 metra. Bazylika posiada wysokie na 68 metrów dwie wieże oraz 2 wieżyczki minaretowe i 8 kopuł.
5. Uniwersytecki Ogród Botaniczny
Uniwersytecki Ogród Botaniczny – założony został w roku 1545 co automatycznie daje mu światowy prymat wśród tego typu obiektów. Do ogrodu sprowadzono wiele cennych roślin z różnych najbardziej egzotycznych zakątków świata. Dzięki wielu wyhodowanym tu roślinom rozprzestrzeniały się one na cały śródziemnomorski teren i do dziś stanowią podstawę diety wśród tutejszych mieszkańców. To z tego ogrodu słonecznik i agawa rozprzestrzeniły się na całą Europę. Teraz sięgając po ziarna słonecznika, wiadomo będzie gdzie miały one swój europejski początek. Ogród w swojej pierwotnej postaci przetrwał do dnia dzisiejszego i został wpisany na listę dziedzictwa kulturowego UNESCO
6. Plac Prato della Valle
Plac Prato della Valle – jedno z najbardziej charakterystycznych miejsc w Padwie. Eliptyczny w kształcie plac ma powierzchnię 90 tysięcy metrów kwadratowych. Na środku placu znajduje się otoczona kanałem wysepka Isola Memmia. Wzdłuż kanału ustawione się figury prezentujące różne znane osobistości w tym Dantego.
7. Kaplica Scrovegnich
Kaplica Scrovegnich – pod wezwaniem Matki Boskiej Litościwej. Wzniesiona w roku 1305 wyróżnia się tym że w jej wnętrzu znajdują się działa wykonane ręką Giotta. Są to pierwsze freski wykonane przez Giotta podczas całego jego twórczego życia, uważane są jednocześnie za jego najwybitniejsze dzieło.
8. Pomnik Gattamelaty
Pomnik Gattamelaty – pomnik dłuta Donatella z roku 1453, usytuowany jest na Piazza del Santo przed bazyliką św. Antoniego. Pomnik nawiązuje wzornictwem do pomnika Marka Aureliusz w Rzymie. Pomnik przedstawia postać jednego z dowódców wojska najemnego Erasma da Narni zwanego Gattamelatą.
9. Ponte Molino
Ponte Molino – jedna z nielicznych pozostałości z czasów rzymskich. Most pochodzi z I wieku p.n.e. Nazwa nawiązuje do istniejących w jego pobliżu dawnych młynów.
10. Fortyfikacje miejskie
Fortyfikacje miejskie – cechą charakterystyczna średniowiecznych miast były mury obronne wraz z budowlami fortyfikacyjnymi. Podobnie rzecz się miała w Padwie. Największe fortyfikacje wokół Padwy powstały w XVI weku. Do dziś zachowały się jedynie fragmenty starych murów obronnych wraz z bramami wjazdowymi do miasta.
Padwa – krótko historycznie
Oficjalne źródła informują, że Padwa powstała w IV wieku p.n.e. i została założona przez lud Wenetów zamieszkujących te tereny dzisiejszych Włoch. Inny przekaz głoszony przez Wergiliusza sugeruje, że nastąpiło to dużo wcześniej i związane jest z upadkiem Troi. Według tej teorii miasto założył brat króla Priama na długo zanim tereny te opanowali Wenetowie. Kto wie może są jeszcze gdzieś nieodnalezione dokumenty, które potwierdzą tą teorię.
W VII wieku miasto zostało całkowicie zniszczone przez najazd Longobardów. W roku 774 padło łupem Karola Wielkiego, kończąc tym samym panowanie Longobardów.
Od XII wieku miasto było niezależną republiką rozwijającą się prężnie nie tylko jako gospodarczo-handlowe centrum, ale także jako ważny ośrodek rozwoju nauki za sprawą powstałego w mieście uniwersytetu.
Jedno jest pewne uniwersytet w tym mieście powstał już w roku 1222 i był 5 w hierarchii starszeństwa wśród europejskich szkół. Powstał z inicjatywy studentów i części profesorskiego gremium, które odeszło z uniwersytetu w Bolonii w poszukiwaniu wolności wypowiedzi.
Miasto od samego początku rozwijało się bardzo prężnie. Bardzo duży wkład w rozwój miasta wnosił właśnie uniwersytet przyciągający rządnych wiedzy z całej ówczesnej Europy. Tu przybywali poszukiwacze filozoficznych myśli między innymi z Anglii wiedzeni słowami Szekspira nazywającego to miasto:”przepiękną Padwą, kolebką sztuki”.
W XVIII wieku miasto znalazło się w sferze dominujących wpływów pobliskiej Wenecji.
Kolejne losy związane są z okresem napoleońskim i dominacją francuską zakończone klęską Napoleona i przejściem miasta w ręce Austrii.
Rok 1866 to czas uwolnienia się spod austriackiego władania i utworzenie Królestwa Włoch, którego Padwa stała się członkiem.
admin
