Kangury to urocze zwierzęta, które stały się symbolem Australii. Kojarzone są przede wszystkim ze sprężystymi skokami i torbami, w których noszą swoje młode, ale istnieje jeszcze mnóstwo faktów na ich temat, które warto poznać.
1. Na świecie istnieją cztery gatunki kangurów, do których zaliczamy kangura rudego, olbrzymiego, szarego i antylopiego.
2. Pośród dużych ssaków kangury mogą się poszczycić jedną z najliczniejszych populacji, która waha się od dwudziestu pięciu do pięćdziesięciu milionów osobników.
3. Kangury są torbaczami, a to oznacza, że swoje potomstwo samica nosi w specjalnej torbie znajdującej się na brzuchu. Narodzony kangurek jest wielkości fasolki i sam wspina się po sierści matki do torby, w której ma dostęp do sutków wypełnionych mlekiem.
4. Samica kangura ma aż trzy pochwy, które mają wspólny otwór. Taka budowa sprawia, że kangurzyca może być nieustannie w ciąży.
5. Młode kangury spędzają w torbach matki od ośmiu do jedenastu miesięcy. Tyle czasu potrzebują, aby zacząć samodzielnie spędzać czas poza nią, wracając czasem na krótką drzemkę albo, żeby się pożywić. Około czterech miesięcy po pierwszym opuszczeniu torby kangury są gotowe do samodzielnego funkcjonowania.
6. Na wolności kangury występują tylko w Nowej Gwinei, Australii na sąsiednich wyspach.
7. Nogi kangurów są bardzo silne i mocno umięśnione, a ich stopy mają dużą powierzchnię. Dzięki temu zwierzęta te są zdolne do wykonywania dużych skoków, a dodatkowym walorem ich budowy jest długi ogon, który pomaga w stabilizacji.
8. Mimo że nie istnieje wiele gatunków kangurów, są one bardzo zróżnicowane. Najmniejsze kangury są malutkie, a ich waga nie przekracza jednego kilograma, podczas gdy największe mogą mieć nawet dwa metry wzrostu i ważą ponad 80 kilogramów.
9. Kangury należą do zwierząt roślinożernych. Najczęściej żywią się listkami, trawą, kwiatami i paprociami. Zdarza się również, że jedzą insekty znalezione pośród roślin.
10. Cechą charakterystyczną dla kangurów jest doskonały słuch. Ich uszy zbudowane są w taki sposób, aby możliwe było poruszanie nimi niezależnie od siebie. Dzięki temu zwierzęta mogą ukierunkować narządy słuchu bardzo precyzyjnie.
11. Kangury mogą poruszać się z prędkością sześćdziesięciu kilometrów na godzinę. Ich podstawową formą poruszania się są długie skoki. Największe kangury w trakcie jednego skoku mogą pokonać odległość ośmiu metrów. Zwierzęta te mogą również poruszać się na wszystkich czterech łapach, ale sposób ten znacznie je spowalnia i rzadko korzystają z tej możliwości.
12. Kangury potrafią wydawać z siebie najróżniejsze dźwięki, które mają różne znaczenie i bardzo ułatwiają im komunikację. W trakcie zalotów kangurzyce wydają z siebie bardzo charakterystyczny chichot, a z maleństwami porozumiewają się za pomocą klikania. Z kolei zestresowane i przestraszone kangury warczą i syczą, aby ostrzec inne osobniki i przestraszyć zagrażające im zwierzę.
13. Kangury są bardzo towarzyskie. Zazwyczaj tworzą stada i spędzają czas razem, troszcząc się o siebie nawzajem.
14. Kangury wiodą dość spokojny żywot, ponieważ nie mają zbyt wielu naturalnych wrogów w świecie przyrody. Jeszcze na początku poprzedniego wieku największym zagrożeniem dla nich był wilkowór tasmański, jednak ten wyginął w latach trzydziestych. W dzisiejszych czasach najbardziej zagrożone są młode kangurki, na które czyhają psy dingo oraz orły australijskie.
15. Na wolności kangury żyją tylko około sześciu lat, jednak w ogrodach zoologicznych i rezerwatach często dożywają nawet dwudziestu lat. Dzieje się tak, ponieważ nie są wówczas narażone na działanie czynników zewnętrznych, takich jak pożary, czy ataki drapieżników.
16. Mięso kangura zawiera bardzo dużo białka i tylko 2 procent tłuszczu, a także mnóstwo witamin, minerałów i kwas linolowy. Jest bardzo zdrowe i od tysięcy lat stanowiło pożywienie dla rdzennych mieszkańców Australii.
17. Mięso kangurów jest pozyskiwane wyłącznie w wyniku polowań certyfikowanych łowców. Jest to nie tylko sposób na pozyskanie ich mięsa, ale również na kontrolowanie populacji. Praca tego typu łowców opiera się na bardzo restrykcyjnych zasadach i wymaga dokładnego szkolenia.
18. Budowa ciał kangurów absolutnie wyklucza u nich możliwość poruszania się do tyłu. W związku z tym zwierzę to znalazło się w herbie Australii, symbolizując postęp i rozwój.
19. Kiedy kangurom doskwiera wyjątkowo męczący upał, zaczynają lizać swoje ramiona. W rezultacie wilgotna sierść odparowuje, a tym samym z organizmu odprowadzana jest większa ilość ciepła.
20. Świeżo urodzone kangury nie potrafią jeszcze ssać ani połykać, dlatego matka musi wykorzystywać swoje mięśnie, aby dosłownie wpompować mleko do gardła kangurka. Warto również podkreślić, że samica jest w stanie zdecydować o płci dziecka, a nawet opóźnić poród, jeśli czynniki zewnętrzne nie są zbyt ciekawe i bezpieczne.
admin
