Casa Milà w Barcelonie – kamienica znajdująca się na rogu ulic Passeig de Grácia i Provença w centrum hiszpańskiego miasta Barcelona. Odznacza się fantazyjnymi kształtami i nietypowymi rozwiązaniami architektonicznymi.
1. W 1905 r. małżeństwo Pere Mili i Roser Segimon pobrali kupiło nieruchomość przy Passeig de Gracia, wówczas najważniejszej alei w Barcelonie. Zaprojektowanie nowej budowli zlecili architektowi Antoniemu Gaudíemu. Jedno piętro miało stać się ich domem, a pozostałe chcieli wynajmować.
2. Budowa trwała w latach 1906-1910, jednak dopiero w 1912 r. architekt podpisał dokumenty o zakończeniu prac. Gaudí przekroczył zaplanowany budżet, a także przepisy prawa budowlanego. Budynek osiągnął niedozwolone wymiary, a ponadto jeden z filarów fasady zajmował część chodnika. Ukończenie obiektu stało się możliwe dopiero po uznaniu go za budowlę o charakterze artystycznym, dzięki czemu nie musiała podlegać przepisom budowlanym. Małżonkowie i tak musieli jednak zapłacić 100 tys, peset, by móc zalegalizować kamienicę.
3. Milà nie zgadzał się ze wszystkimi pomysłami Gaudíego, m. in. z umieszczeniem na fasadzie rzeźb o charakterze religijnym. Pokłócili się również o honorarium architekta. Sprawa skończyła się w sądzie, a Milà musiał wypłacić odszkodowanie Gaudíemu, które ów przekazał na rzecz jednego z klasztorów.
4. Wśród pierwszych lokatorów znajdowali się m. in. konsul argentyński w Barcelonie Alberto I. Gache, egipski książę Ibrahim Hassan, rodzina przemysłowców tekstylnych Baladia.
5. Od 1929 r. na parterze budynku zaczęły otwierać się sklepy. Powstała tu m .in. słynna pracownia krawiecka Sastrería Mosella, która istniała w tym miejscu przez ponad 80 lat.
6. W 1940 r. zmarł Pere, a w 1946 r. wdowa Roser Segimon sprzedała budynek firmie Immobiliària Provença, zajmującej się nieruchomościami. Sama mieszkała tu do swojej śmierci w 1964 r.
7. W 1984 r. obiekt został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO wraz z innymi dziełami Gaudíego. Po odrestaurowaniu został otwarty w 1996 r. dla zwiedzających.
8. Od 2013 r. obiekt jest siedzibą Fundacji Catalunya La Pedrera oraz centrum kulturalnego Gaudíego.
9. Casa Milà oznacza po prostu Dom Mili. Budowla jest znana również pod obiegową nazwą La Pedrera, co z języka katalońskiego można przetłumaczyć jako Kamieniołom. Określenie to wzięło się od formy obiektu, przypominającej właśnie kopalnię kamienia.
10. Budynek jest konstrukcją szkieletową, a więc nie posiada ścian nośnych. Składa się z podpiwniczenia, wysokiego parteru, piętra głównego, czterech kondygnacji i poddasza. Posiada dwa wewnętrzne patia. Komunikacji między piętrami służą przede wszystkim windy elektryczne.
11. Fasada budynku porównywana jest do wzburzonego morza, a balustrady z kutego żelaza przypominają swym kształtem splątane wodorosty. Z tarasu na dachu budowli można podziwiać pełną panoramę miasta. Znajdują się tu również liczne rzeźby, takie jak spiralne kominy. Poddasze składa się z 270 łuków przypominających szkielet wieloryba.
12. Obiekt czynny jest codziennie w godz. 9-18:30 w porze zimowej i 9-20:30 w porze letniej. Nocne zwiedzanie dostępne jest w godz. 19-21 w porze zimowej i 21-23 w porze letniej. Ceny są zróżnicowane ze względu na różne opcje dostępnych pakietów.
13. Dla zwiedzających udostępnione jest poddasze, dach i najwyższe piętro. Na poddaszu znajduje się wystawa poświęcona Gaudíemu i jego pracy. Mieszkanie najemców pozwala zobaczyć jak mieszkali lokatorzy w latach 30. XX w.
14. Miniaturowy model Casa Milà można podziwiać w katalońskim muzeum miniatur (Catalunya en Miniatura).
admin
