O tym mieście mówią „Florencja południa”, a jest nim Lecce. Miasto położone na południu Włoch, a tak bardziej precyzyjne to leży w „obcasie” apenińskiego buta. Ten rejon Włoch nosi nazwę Apulia. Historyczna kraina jak wszystkie włoskie. Wydawać by się mogło, że traktowana zawsze za biedniejszą część Włoch kraina, nie ma nic do zaoferowania, nic poza teoretyczną biedą. Bardzo myli się ten kto w ten sposób myśli. Jeśli miasto przyrównane zostało do Florencji to coś musi być na rzeczy. I jest, a przekonał się każdy kto zdobył się na odwagę aby zapuścić się w tak odległą część włoskiego półwyspu.
Co warto zobaczyć w Lecce?
1.Piazza Sant’Oronzo – główny plac w mieście, nazwany od patrona miasta św. Oronzo. Początki tego miejsca sięgają czasów rzymskich, zaświadcza o tym usytuowany w jego obrębie amfiteatr z II wieku n.e. Na środku placu znajduje się kolumna zwieńczona figurką św. Oronzo. Plac i okoliczne uliczki są ulubionym miejscem spotkań mieszkańców oraz miejscem odpoczynku turystów. Wokół placu usytuowanych jest wiele punków gastronomicznych z kafejkami w których delektować się można włoskim espresso.
2. Amfiteatr z czasów rzymskich – odsłonięty fragment dawnej budowli z czasów rzymskich. Pozostała część budowli jest niedostępna ze względu na budynki usytuowane nad przykrywającą go ziemią. Wielkość tej budowli świadczy, że mógł pomieścić ponad około 20 tysięcy widzów. Ten fakt pokazuje, że w czasach rzymskich miasto liczyło sporo mieszkańców. Wiek budowli szacowany jest na II n.e.
3.Piazza del Duomo – kolejny plac w obrębie miejskiej zabudowy. Jest to nie mniej ważne miejsce niż Piazza Sant’Oronzo. W bezpośrednim sąsiedztwie placu Duomo znajduje się katedra co tłumaczy nazwę placu jako katedralny. Duomo po włosku znaczy katedra. Plac jest szczelnie otoczony ze wszystkich stron budynkami. Obok katedry znajduje się tam jeszcze między innymi pałac biskupi, seminarium.
4. Katedra – wzniesiona została w XVII wieku i jest przykładem szczytowych możliwości budownictw epoki baroku. Za podwaliny katedry posłużyły mury starego romańskiego kościoła znajdującego się wcześniej w tym miejscu. Katedra ma swoją dzwonnicę również zachowaną w barokowym stylu. Wysokość dzwonnicy wynosi 70 metrów. Katedra zajmuje jeden z boków placu Piazza Sant’Oronzo.
5. Palazzo Palmieri – sławę swoją zawdzięcza głównie temu, że w jego murach powstało słynne dzieło Giovanniego Boccaccia „Dekameron” Ten pięknie odrestaurowany obiekt składający się z ponad 50 pokoi gościł również w swoich progach innego wielkiego pisarza, w 1840 roku mieszkał tu Alexander Dumas.
6. Porta Napoli – brama będąca fragmentem dawnych murów obronnych miasta. Jak łatwo się domyśleć nazwę swoją wzięła od tego, że była na początku drogi prowadzącej z Lecce do Neapolu. Niestety w XIX wieku rozebrano mury obronne pozostawiając na pamiątkę jedynie bramę. Brama pochodzi z połowy XVI wieku i jest zarazem łukiem triumfalnym poświęconym hiszpańskiemu królowi Karolowi V. Jest to kolejny przykład dominacji hiszpańskiej w tym rejonie Morza Śródziemnego przypadającej na XVI wiek.
7. Palazzo Loffredo Adorno – ciekawy obiekt usytuowany przy Via Umberto I w Lecce. Budynek wzniesiono według projektu architekta Gabriele Riccardiego. Budynek powstał w roku 1568. Dziś pełni role publiczne, turyści mogą poprzez bramę wejść na dziedziniec, gdzie ich oczom ukaże się przykład architektury schyłkowego renesansu.
8. Ogrody Publiczne – w odległości zaledwie 200 metrów od Piazza Sant’Oronzo położony jest bardzo ciekawy park. Nie jest on tak wiekowy jak większość starej zabudowy miasta. Stworzony został w roku 1830 według koncepcji i projekty pochodzącego z roku 1818 opracowanego przez inżyniera miejskiego Bernardino Bernardiniego. Można tu zobaczyć 12 rzeźb przedstawiających popiersia ważnych dla rejonu osób. Park jest dobrym miejscem, aby pośród otaczającej zieleni odpocząć od rozgrzanych bruków i murów starego miasta.
9. Castello di Lecce – zamek w Lecce. Pierwszy zamek został w tym miejscu wzniesiony w średniowieczu. Na bazie istniejącej budowli Król hiszpański Karol V nakazał wznieść nowy zamek. Przebudowę przeprowadzono według projektu Giana Giacomo dell’Acaya. Prace wykonywane były w połowie XVI wieku. Głównym zadaniem zamku miała być obrona przed Turkami, mającym zakusy na te tereny. Wokół zamku wykopana była fosa. W 1872 roku fosa okalająca zamek została zakopana. Dziś dla ruchu turystycznego przeznaczona jest część pomieszczeń zamkowych. Ze względu na toczące się prace restauracyjne, do czasu ich ukończenia nie ma możliwości zwiedzania całego obiektu. We wnętrzu zorganizowano wystawę sztuki nowoczesnej. Ciekawe połączenie surowości kamiennego zamku w zestawieniu z nieco abstrakcyjnymi dziełami współczesnych twórców, może niektórych zdziwić i zaskoczyć.
10. Castello di Acaya – dysponując czasem warto udać się do oddalonej zaledwie o 10 kilometrów od Lecce miejscowości Acaya. Znajduje się się tu pochodzący z XVI wieku bastion obronny. Jest to przykład hiszpańskiej sztuki wznoszenia budowli obronnych. Sam bastion jest ciekawie zaprojektowany. W jego wnętrzu zaprojektowany został układ 6 jednakowej długości ulic poprowadzonych w ten sposóbże są do siebie równoległe i krzyżują się pod kątem prostym. Znajdujący się w kompleksie zamek i kościół oddalone są nieco od centrum, nie burząc w ten sposób układu uliczek. Układ taki został zaprojektowany z pełną premedytacją mając za zadanie optymalizowanie zdolności obronnych bastionu. Całość wykonana została z inicjatywy Gian Giacomo z Acaya. Pomimo tak solidnej i przemyślanej koncepcji obronnej, bastion został w roku 1714 zdobyty przez piratów.
Miejsce to jest ważnym punktem ukazującym renesansowe podejście do spraw związanych z obronnością.
Dziś przebywając w tym rejonie skorzystać można z gościnności pięciogwiazdkowego ośrodka Double Tree. Odpoczywając w tym ośrodku pasjonaci golfa mają możliwość sprawdzenia swoich umiejętności na 18-dołkowym polu golfowym.
Pomimo tego, że miasto Lecce położone jest w najdalszym zakątku Półwyspu Apenińskiego, warto do niego dotrzeć, choćby po to, aby zweryfikować czy trafnie nazwano je mianem „Florencji Południa”
Lecce – krótko historycznie
Dzisiejsza Apulia w dawnych czasach nazywana była Messapią lub Japugią. Było to w czasach tak odległych, że niewiele pozostało śladów z tamtej epoki w dzisiejszym mieście Lecce. Niemniej wtedy istniało na tych terenach osadnictwo. Późniejsze czasy to okres dominacji rzymskiej, kolejno longobardzkiej i normandzkiej. Wszystkie te wydarzenia wpływały na rozwój miasta. Najwięcej Lecce zawdzięcza Hiszpanom. Hiszpania w XVI wieku sprawowała kontrolę nad tą częścią półwyspu. W czasach hiszpańskich miasto zaczęło przeżywać swój drugi rozkwit. Sprowadzenie zakonników i hierarchów duchownych pociągnęło za sobą kupców, rzemieślników. Jak to zwykle bywało kiedy władza spoczywała w rękach kościelnych dostojników, zaczynano budowę licznych kościołów i innych obiektów użyteczności publicznej, niewiele mających wspólnego z szerzeniem wiary. Trzeba również przyznać, że za hierarchami kościelnymi podążali również artyści i inni zdolni ludzie. Kościół od zawsze dysponował funduszami, które przyciągały różnych ludzi.
Po więcej informacji turystycznych warto zajrzeć tutaj
admin
