Północne tereny Polski to ciekawa kraina. Historyczne granice z okresu Pierwszych Piastów obejmowały wybrzeże morskie od ujścia Wisły do ujścia Odry. Analizując kształtowanie się Polski, można dojść do wniosku, że pierwsi władcy nie byli zbyt mocno zainteresowani tymi terenami. Przyczyna tego może być bardzo prosta – z tego rejonu było najmniejsze zagrożenie atakiem nieprzyjacielskim. Dużo bardziej absorbujące były pozostałe granice narażone na ataki ze strony różnych najeźdźców. Gospodarczo, morze i jego wybrzeże w tamtych czasach nie stwarzało jakiegoś poważnego bodźca ekonomicznego.
O tym jak wielki to był błąd świadczy rozwój tych terenów kiedy znalazły się pod obcą dominacją. Kiedy rządzący Polską zaczęli dostrzegać znaczenie tych terenów było już za późno. Błąd pierwszych władców i dopuszczenie obcej dominacji na Pomorzu w znaczący sposób osłabiał pozycję Polski.
Lębork
Kolejny przykład miasta na Pomorzu, które swoje powstanie i rozwój zawdzięcza Krzyżakom. Co by nie napisać o braciach zakonnych to oprócz wojaczki, potrafili jeszcze lepiej zarządzać terenami, które zagarnęli i administrowali.
Zanim Lębork został ponownie polskim miastem, przeżywał czasy burzy i naporu za przyczyną różnych historycznych wydarzeń.
Zabytki warte zobaczenia
Wielowiekowa dominacja niemiecka znajduje odzwierciedlenie w historycznych budowlach pochodzących z różnych lat rozwoju miasta.
Do najważniejszych zabytków zalicza się:
– XIII wieczna zabudowa starego miasta
– fragmenty średniowiecznych fortyfikacji z XIV wieku – częściowo zrewitalizowane
– ratusz z 1890 roku
– budynek sądu i prokuratury będący pierwotnie zamkiem obronnym, który poprzez liczne przebudowy zatracił swój początkowy charakter
– spichlerz solny z XVII wieku
– browar, budynek pochodzący z 1898 roku – obecnie spełnia role handlowe
– Wieża Bismarcka – wielofunkcyjna budowla spełniająca rolę pomnika, wieży widokowej i wieży ciśnień. Budowla ta jest bardzo charakterystyczna dla miasta i stanowi dziś jego główny punk rozpoznawczy.
Muzeum Lęborskie posiada w swoich zbiorach jeden bardzo ciekawy eksponat. Jest to tarcza do do przesyłania obrazu na odległość. Urządzenie to skonstruował mieszkający w mieście wynalazca Paul Nipkow. Tarcza od nazwiska swojego twórcy nazywana jest Tarczą Nipkowa i w swych założeniach konstrukcyjnych, można ją uznać za praprzodka dzisiejszej telewizji i to na długo przed jej wynalezieniem. Wynalazek ten został opatentowany w niemieckim urzędzie patentowym w 1884 roku. Pierwszy odbiornik telewizyjny został skonstruowany w 1924 roku i przy jego wykonywaniu korzystano z doświadczeń i patentu Nipkowa.
Nie bez przyczyny za sprawą Nipkowa, Lębork często nazywany jest kolebką telewizji.
Lębork – Krótko historycznie
Badania archeologiczne informują, że pierwsze oznaki osadnictwa w rejonie dzisiejszego Lęborka sięgają czasów ustępującego zlodowacenia i oceniane są na X tysiąclecie przed nową erą. W tak odległych czasach tereny te zamieszkiwały zwierzęta, których dzisiejszymi przedstawicielami są renifery. Ślady pozostawione przez praprzodków dzisiejszych mieszkańców Lęborka informują, że zajmowali się oni głównie myślistwem.
Bardziej nam współczesne dzieje Lęborka to czasy kiedy dotarli tu Krzyżacy i dotychczasową wieś zaczęli zamieniać w miasto. Początki działań rycerzy zakonników to rok 1341 kiedy to miasto otrzymało lokację. Wraz z przybyciem Krzyżaków zaczęli oni budowę zamku i murów obronnych.
W 1410 roku zamek dostał się w ręce polskie lecz trwało to bardzo krotko bowiem już w 1411 roku Lębork wrócił do Krzyżaków. Od tego czasu jeszcze kilka razy rządy w Lęborku sprawowali różni władcy.
Z najnowszej historii należy odnotować, że po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w roku 1918 niestety Lębork pozostał w rękach niemieckich.
Do Polski miasto wróciło dopiero po zakończeniu II wojny w marcu 1945 roku. Miasto zostało wyzwolone z rąk niemieckich przez żołnierzy radzieckich. Oni to uznając je za pierwsze zdobyte miasto na ziemiach niemiecki, dość dokładnie je splądrowali, dopuszczając różnej formy gwałtów i okrucieństw na mieszkańcach. Chcąc zatuszować swoje barbarzyńskie postępowanie, Rosjanie podpalili miasto rozsiewając wieści, że uległo ono zniszczeniu na skutek zajadłej niemieckiej obrony. Było to kłamstwo, ponieważ miasto zostało zdobyte bez jednego wystrzału.
O tego rodzaju faktach opisujących „wyzwolicieli” należy informować, a podobne zdarzenia miały miejsce nie tylko w Lęborku.
Po więcej informacji turystycznych warto zajrzeć tutaj
admin
